ما دو دریچه روبرو ی هم ،
آگاه ز هر بگو مگوی هم،
هر روز سلام و پرسش و خنده ،
 هر روز قرار روز آینده،
عمر آینه بهشت ، اما...آه
بیش از شب و روز تیر و دی کوتاه،
اکنون دل من شکسته و خسته ست،
زیرا یکی از دریچه ها بسته ست،
نه مهر فسون ،نه ما جادو کرد ،
نفرین به سفر ،که هر چه کرد او کرد.
                                                          مهدی اخوان ثالث