انتظار...

در زندگی و در هر زمانی از عمرآدمی لحظه هایی را پیش رو داریم وشاید هم اغلب اوقاتمان،که در انتظار می گذرد وشایدمابقی آن در شوق انتظار ورسیدن به آن.حال این انتظار می خواهد رسیدن به پاداش باشد یا حتی شئی ویا نامه ای از یک دوست و...

در هر حال حس بوجود آمده اگر عزیز باشد که به تکاپو می افتی و هر آن بفکر چاره ای هستی تا آن را به پایان رسانی!

انتظار،انتظار،انتظار.

در نهایت تلخیش ونگرانی بوجود آمده به محض رسیدن به موعود آنچنان شیرین وزیباست که شاید این اندک تلخی را با گذشتن لحظاتی فقط حلاوت رسیدن  به آنرا حس کنی وبس.ولی این بدان و مطمئن باشش که با این گقته حتی آن تلخی را نیز دیگر حس ننمایی:

«خداوندا تو را به جلال و جبروتت قسم اگر صلاح کار من در این انتظار است پس تا لحظه ای که خود می دانی به امید رسیدن می مانم.»

        ******         
گوش اگر گوش تو ناله اگر ناله من              آنچه به جایی نرسد فریاد است

         مهمترین چیز در زندگی این است که تصمیم بگیری که چه چیز را مهمتر بدانی.