امان از این زمانه

مرا عظیم تر از این آرزویی نمانده است

                  که به جست و جوی فریادی گم شده برخیزم.

 

با یاری فانوسی خرد

                یا بی یاری  آن،

در هر جای این زمین

                  یا هر کجای این آسمان.

 

فریادی که نیم شبی

               از سر ندانم چه ناز ناشناخته از جان من بر آمد

و به آسمان ناپیدا گریخت...

 

ای تمامی ی دروازه های جهان !

             مرا به باز یافتن فریاد گم گشته ی خویش

                                                             مددی کنید !

                                                                                         «احمد شاملو»


نمی دونم چرا دلم یه خورده گرفته.شایدم این یه جورایی ویا قسمتی از دیوونگی های من باشه.از امشب دیگه پاده رویم رو شروع می کنم.شبی ۱ ساعت.ببینیم این اعصاب ما یه کمی آروم می گیره یا نه؟این زمونه خیلی نامرده..خیلی.شایدم هم نه .ما خیلی کم حوصله هستیم.کم کم دارم با زندگی دست وپنجه نرم می کنم.
نظرات 2 + ارسال نظر
آذر یکشنبه 13 مهر‌ماه سال 1382 ساعت 05:33 ق.ظ http://vesal-am.blogsky.com

سلام به منم سر بزن خوشحال میشم

صبا یکشنبه 13 مهر‌ماه سال 1382 ساعت 12:30 ب.ظ http://antimemory.blogsky.com

سلام دوست عزیز
درسته زمونه بی رحمه ولی خوب همش تقصیر اون نیست
طرفای ما هم بیابن

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد